Δευτέρα, Ιουλίου 31, 2006

Δημητρούλα...

" They say that what you mock , it'll surely overtake you ,
and you'll become a monster so the monster
will not break you "

ΦΕΥΓΩ

Παρασκευή, Ιουλίου 28, 2006

Tαράτσα

Υπεραστικές φαντασιοπληξίες από σάκους που φεύγουν , υποθαλάσσιες συμφορήσεις ,
κίτρινο φόντο στην πόλη που αντλεί δύναμη απ΄το καλοκαίρι.
Σκισμένη τέντα σα φυλαχτό , κάγκελα στη περίμετρο , με το φως της απέναντι τηλεόρασης
να επιταχύνει τις αλκοολικές ανησυχίες.

Εγώ τώρα μαθαίνω να "αγαπάω".

Ο θόρυβος που τελειώνει με κρατάει ακόμα εδώ.

Σάββατο, Ιουλίου 22, 2006

καλοκαιρινές διαστροφές

Εύκολα λόγια , που δεν πληρώνονται ακριβά, εύχονται πανυγήρια και γιορτές,
στην ειδωλατρεία του αυτονόητου.
Διάτρητες συνειδήσεις , με στρατιωτική πειθαρχία , χορεύουν τα βήματα μιας ευκόλως ενοούμενης μουσικής.

Η πορεία πάντα ταυτιζόμενη με τον προορισμό!

Ότι παίξει η ορχήστρα. Ένα κούνημα , ίδιος ρυθμός που ΄΄εννοείται΄΄.
Γαμπριάτικα κοστούμια σε βιτρίνες από γυαλί ,
αυτοανόητες αγάπες με ημερομηνίες έκδοσης , με καταστατικά και τις ηλεκτροακουστικές συσκευές στην διαπασόν.

Θα πάρω τα μάτια μου και θα φύγω...

Ένα ποτό με αλκοόλ.

Τετάρτη, Ιουλίου 05, 2006

Έχεις κρεμάσει ;


Tρώγεσαι με τα ρούχα σου. Αυξομειώνεις την ένταση της φωνής σου
για να βρεις φόρμουλες που εντυπωσιάζουν.
Άχαρες δοκιμές που καταλήγουν στο ίδιο , το οποίο αναπόφευκτα δεν μπορείς να αποφύγεις.
Φυσικό επακόλουθο μιας υπέργειας και ανιστόρητης πρακτικής , μιας παράδοσης άνευ όρων.
Αθώος προς το παρόν μέχρι αποδείξεως της συνενοχής σου.
Σε θυμάμαι να αυτοσχεδιάζεις , να μη τηρείς τις υποσχέσεις σου , να ξεχνάς πρόσωπα και λόγια οικεία ,
σε θυμάμαι με μισοτελειωμένα τεχνάσματα να γελάς και να βλαστημάς την κάθε ώρα σου.

Έχεις γίνει ξαφνικά τόσο προβλέψιμος που θυμάσαι τα πάντα ;


Δεν θα επιζήσουμε αν δεν τρελαθούμε!

Κυριακή, Ιουλίου 02, 2006

άκυρο

Αυτομαστιγώνεσαι , είσαι ο κύριος του εαυτού σου ,
και όταν πάψει αυτό να νοσεί , αρχίζεις και συστήνεσαι.
Υποβιβάζεις το θέμα , το φέρνεις στα μέτρα σου ,
ρίχνεις γροθιές στα μπετά και παραμιλάς το βράδυ στα μπαλκόνια.
Με τα πόδια στο μυαλό πέρνεις φόρα και πέφτεις πάνω στη καρέκλα.
Αντίστροφη μέτρηση χωρίς προσευχές και μέσα μαγικής μεταφοράς, αναμονή για το μεγάλο μυστικό με χαλασμένα αντανακλαστικά.

Έχεις το διάβολο μέσα σου.Ίσως να χεις και έναν Θεό!

Άυριο είναι μια άλλη μέρα...