Τρίτη, Φεβρουαρίου 26, 2008

κάπου στην άκρη

Δεν κατάφερα να μείνω στην άκρη έτσι απόμερα και προκλητικά με ένα νεύμα που ταιριάζει σε αυτούς που ερωτεύονται επιθυμίες.



Με ένα σχόλιο συκοφαντικό να κερδίσουν την ομολογία σου



αλλά να υποκριθούν τους άκαιρους πανυγυρισμούς σαν να αναγνωρίζουν συντρίμμια του εαυτού τους.



εντάξει δεν θα μάθω ποτέ να κερδίζω γιατί φοβάμαι τις φασαρίες και τις γιορτές.



Μπορεί και να συνηθίζω εύκολα κάποιο πάθος που γεννάει παντού τα αυγά του

και γιγαντώνεται για να τρομάξει τους γύρω σαν να αγοράζεις χρόνο και να δέσεις τα χέρια στις άδειες τσέπες.



Άγια τα μέσα για το σκοπό που δείχνει σατανικός ...διαβολικά μέσα μόνο.



Και πώς να γίνεις φανατικός αφού δείχνεις τόσο δυνατός που κρύβεις φόβους και αδυναμίες σένα κακόγουστο αστείο , σε μια πρωτόγονη ιστορία τόσο αληθινή

ή σένα τσιγάρο που φτιάχνεις ήρεμα στην άκρη.