Έρωτα στο πάτωμα

Ταξιδεύει μόνο σε βαγόνια στο μετρό και σε λεωφορεία εκτός υπηρεσίας
κολλάει το πρόσωπο στο τζάμι.

Με ροπές στο τίποτα και χωρίς προτεραιότητες
μπερδεύει τα στενά δρομάκια στο κέντρο της πόλης.

Αφού πάντα στο τέλος ξεχνιέται , με ισχυρές δόσεις αμηχανίας ,
ψιθυρίζει μαύρες ιστορίες για έγχρωμους πυγμάχους που πέφτουν
και για μισοάδειους ανθρώπους που μιλάνε σε σαλιγκάρια.

Αυτός που χαζεύει σε παγκάκια χαραγμένα με κλειδιά ονόματα ανωνύμων θυμώνει με δευτερολογίες επί προσωπικού και λέει που και που άντε γαμήσου.

Αυτογνωσία ή εσωτερική λογοκρισία ?. Δεν ξέρω μην βάζεις σχήματα επίπεδα ...Μου 'χει λείψει απλά να κάνω έρωτα στο πάτωμα