O μέσος νους οπλοφορεί με βεγγαλικά ,
στην ανάσταση κάποιου χρησμένου βασιλιά
και σε γενέθλια πανυγύρια σημαδεύει μέσους πιστούς με κάρτες αυτόματης συναλλαγής.
Στην μέση τα δικά σου και τα δικά μου
και τα κατοικίδια δέντρα στολισμένα με φρούτα , μια μέση κατάσταση.
Ο "χρηστός" αυτοκτόνησε ή ζει σαν μέσος θεός ανάμεσά μας κάπου στην μέση?
Σταυροκοπιέμαι για γούρι ,
πίνω το αίμα του χρησμένου για να χωνέψω την γέμιση από κουκουνάρια.
Κάποιος θεός που έγινε άνθρωπος και τα μέσα βιάστηκαν να τον βαπτίσουν πάλι θεό ,
δώδεκα ανιδιοτελείς τάχα μέσοι ψαράδες που μίλησαν για θαύματα
και για ψάρια που έρπονται στην έρημο.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
4 σχόλια:
δύσκολες μέρες για ψαράδες...η μοναξιά της θάλασσας μερικές φορές σε κάνει να νιώθεις "θεός"...αλλά ακόμα και ο "θεός" δεν την αντέχει την μοναξιά της θάλασσας.(NERO)
NERO:Να και ένας θεός με τρωτά
ειναι πιο ευκολο να δεχτούμε έναν τρωτο Θεό παρά εναν άτρωτο άνθρωπο...με λυπεί
kai ta 7 itan yperoxa:καλησπέρα είχα καιρό να σε ακούσω
Δημοσίευση σχολίου