Ο Χριστός ξανασταυρώνεται για να γίνει κουβέντα.
Πλασιέ κύρηκες , κάτι σαν δικοί μας άνθρωποι, θα που το τραγούδι και μια ιδέα.
Ταινίες μικρού μήκους με πρώτους ρόλους παντού,
κομπάρσοι που γίνονται πρωταγωνιστές γιατί μάθαν το ποίημα.
Μαχαίρια που ακονίζονται για αρχέτυπα και ταξίδια σε πρωτεύουσες πόλεις.
Ένας διαχωρισμός που καταστέλλεται και γίνεται ένα.
Σπαθιά κρεμασμένα σε ζώνες κυριαρχικές ,
μυστικά του βάλτου γραμμένα σε συναλλαγματικές
και το όμορφο κορίτσι έχει μια μόνο επιλογή.
Θα κρατήσω τον ρόλο μου και ας μην ηρωποιηθώ
Εδώ γύρω είναι ο ήρωάς μου και είναι άοπλος.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
2 σχόλια:
Λες ψέμματα, δεν είναι άοπλος
Δε σε λένε Μαρία:Tι εννοείς?
Δημοσίευση σχολίου