Η ψυχή του δώματος

'Eστριψε το κέρμα που περίσεψε , αφού του φτάσαν τη φορά αυτή τα ψιλά για το εισητήριο.

Εκείνο το χάλκινο νόμισμα απ'τη τούρτα που φουσκώνει τις γιορτές.
Μίσθωσε άνθρωπο δικό του να πετάξει την σκόνη χωρίς οσμή στα μάτια του έξω κόσμου που μεγαλώνει.

Τα κέρματα έχουν ψυχή πάντα πίστευε

Άφθονη αιθανόλη και κάμποσο διοξείδιο του άνθρακα
και ο υγρός τοίχος να βάζει τα κλάματα και τα πόδια στα δύσκολα.

Ο τοίχος έχει ψυχή πάντα πίστευε

Τα όνειρα εδώ γύρω και η γυναίκα που θα σ'αγαπήσει επίσης.
Στο συρτάρι ο κρυμμένος θησαυρός με τα ναύλα για το ταξίδι στις όμορφες καμπυλόγραμμες χώρες.

Τα χαρτονομίσματα δεν έχουν ψυχή ,
σκέφτηκε

και έκλεισε την πόρτα του άδειου ψυγείου.