Κάθε μέρα αύριο και χέρια αποστειρωμένα να σε μουντζώνουν.
Σομόν τσιγάρα λεπτής διαμέτρου με την διαφημιστική ταμπέλα να κάνει σκιά.
Σχολική ενδυμασία σαν αμερικανικός πλεονασμός που σε διακρίνει από τα μεταλλαγμένα πλεκτά.
Το πρόθυμο κορίτσι κολλημένο στην γραφειοκρατία σου και σε πρόσημα αρνητικά.
Τώρα τι θα συμβεί ;
θα μπείς και συ στην ουρά με τα σκοτωμένα φίδια και θα φορέσεις το σακάκι κάποιου μπαμπά ;
θα κάνεις βραχνή την φωνή σου σαν σε απολογισμό και φερμουάρ στα σκούρα ;
θα μπείς στον πλειστηριασμό και θα κορνάρεις με μανία σαν τον ναύτη που πιάνει στεριά ;
Άσε τα εγκώμια και τα χλιαρά χειροκροτήματα και κέρνα εναλλάξ τους τύπους στο μπάρ.
Η κυτταρική σου ανησυχία έχει φωνή που λέει να τα αναβάλεις όλα σήμερα
και να ζήσεις την πεπερασμένη ζωή του δήθεν ανόητου..
Πέμπτη, Μαρτίου 15, 2007
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
4 σχόλια:
συμφωνώ και επαυξάνω: πεπερασμένη ζωή [ναι ζήτω το πέρας!!!] του ανόητου [τα δήθεν δεν μας αφορούν - αν η απροσκολλησιά είναι ανοησία για κάποιους -> never mind the bollocs]
Mαρκος : Συμφωνώ και επαυξάνω...
ΚΕΡΔΙΣΑΤΕ 1 ταξίδι.
ελάτε να παραλάβετε τα εισιτήριά σας
Ευχαρίστως...Ποιος είναι ο προορισμός?
Δημοσίευση σχολίου