Ανισος εαυτός

Μια ησυχία στο αίμα , μια ταινία βουβή με τους ήρωες να θέλουν να φωνάξουν.

Τα πρωινά σαν περίεργοι χρονισμοί και οι χαρές να διπλασιάζονται σαν τη πρώτη εντύπωση που πάντα μένει σε διαστολή στην μνήμη.



Τα ξημερώματα σου μίλησα με λόγια του καιρού , σου έφερα παραδείγματα πειστικά , σου έφτιαξα και μια συνήθεια και σύ συνήθισες μπορεί και να αγάπησες.



Στα πρώτα φώτα έμπλεξες τα πόδια σου κάλυψες τα ίχνη ,κατάργησες τον καινούριο και αστραφτερό εαυτό σου.



Στη μέση της ημέρας δεν είχες καταφέρει τίποτα , με λαιμαργία κατάστρεψες το δημιούργημά σου και ήδη χώνευες την ιδέα.



Το βράδυ ήσουν κάτι που μόλις και μετά βίας μπορούσες να θυμηθείς ή να αναγνωρίσεις, μπορεί να όμως να ήσουν ο εαυτός σου.



Πάντα υποβαλόμενος σε έναν άνισο εαυτό είδες τον διάβολο στο πρόσωπο του γείτονα

και στους δικούς σου ανθρώπους τέρατα που σου μοιάζουν.



Έφτιαξες όμως μια ιστορία σαν πρόωρη εκσπερμάτωση



...σου πάνε οι ιστορίες