Μαγικός θάνατος

Εξευμένιζε τα πλήθη με γοητεία ανήμπορου και την σοφία ηλικιωμένης γυναίκας...άπληστοι ευγενείς πρόστυχοι σκλάβοι , πόρνες πολυτελείας , ιερείς και σοφοί , πλην όμως συμπαγείς και κοινοί στο νού και στις αδυναμίες.
Κοινοί θνητοί αποθέωναν στις αγορές τον σαχλό και συγκρουόμενο μάγο απ΄τη χρυσή πόλη.
Αυτός πάντα δέσμιος στο ίδιο, εκείνο που σε κάνει νοσηρά δημιουργικό και αυτόχειρα μαζί εξαργύρωνε τη δημοσιότητα με κρασιά υψηλών βαθμών και δωμάτια κλειστά που αιχμαλωτίζουν καπνούς και στρέφουν το όπλο στον ίδιο σου το εαυτό.
Μια ματαιοδοξία υποφερτή αλλά καλά θρεμμένη ή μπορεί και το τίποτα του πλήθους που γίνοταν χειροκρότημα και βάρος που πλέει...
κάπου όλα έγιναν ένα και ούτε ο άφθονος χρυσός μπορούσε να διαβρώσει ούτε τα περισσεύματα του μυαλού να εξαγνίσουν.Ο μάγος δεν βρήκε ούτε ένα κόλπο να σκοτώσει τον εαυτό του.....