Ψάρι στον αέρα

-Αυτό το ψάρι σπαρταράει μάστορα , δεν είναι δα και υγιεινή τροφή ...σπουδαία νοστιμιά όμως , απλά δεν ξέρω πώς να το μαγειρέψω.
Σούπα μάστορα, αλλά δεν θα χορτάσω!

-Δεν σπαρταράει, χορεύει στα χέρια μου γιατί είναι βέβαιο ότι θα του χαρίσω τη ζωή.Δες τώρα πως με κοιτάζει . Πνίγεται στον αέρα από αέρα και ζει στο νερό με νερό.
Δεν τρώγεσαι μόρτη ούτε εσύ ούτε αυτό!

-Τί να θαυμάσω από αυτό το πράγμα ? πιάστηκε στο αγκίστρι χωρίς δόλωμα , ζωντανό χωρίς προσωπικότητα, χωρίς υστεροφημία, δίχως όνειρο.Μάστορα, πνίξτο με τα χέρια σου, δεν μπορώ να το βλέπω μπροστά μου.

-Μπορώ και γω ψαρακλα να σε περιφρονήσω με τον ίδιο τρόπο.Δε θες να τηγανίσεις ψάρια γιατί σιχαίνεσαι το καθάρισμα. Πνίγεσαι με το νερό γιατί ο φραγμένος οισοφάγος σου το επιστρέφει με αίμα από το αλκοολικό σου στομάχι.Δεν θα βγάλεις τα αγύμναστα απωθημένα σου σε ένα ψάρι με μυαλό όστρακου!

-Λίγα τελευταία λόγια πριν με ρίξεις στη θάλασσα καπετάνιο.Είδα τον εαυτό μου στην υγρή σάρκα του ψαριού και τρόμαξα.Στα βρεγμένα χέρια σου μύρισα το αίμα μου που βγαίνει από το στόμα όταν βήχω.Σιχάθηκα τις σούπες και τις υποσχέσεις των ναυτικών.


όχι άλλον αέρα δεν αντέχω άλλο αέρα....