καλά παιδιά

Το όπλο εκπυρσοκρότησε τυχαία σαν αγνή και αμήχανη πρόθεση, το κακό γύρω σου γεννιέται μέσα σου.Οι φτηνιάρικες σφαίρες μπορούν και σκοτώνουν ,πρόχειρο το έγκλημα και έντιμος βίος , άλλοθι που απαλλάσουν. Οι κυρίες ντυμένες με υφάσματα που εφαρμόζουν σε σώματα με ατέλειες , άδολα σώματα που μόνο εκδικούνται.Ο κύριος οπλισμένος με ρούχα που ταιριάζουν και μια ξύλινη γλώσσα καλά διαβασμένη.Το καλό άφθονο αλλά πιστά αποταμιευμένο.

Κυρίες και Κύριοι . μικρά εγκλήματα που γλυκά σκοτώνουν κοιμίζουν με μαεστρία τον θεατή και έπειτα εξαφανίζουν το πτώμα.
Έπειτα ομολογείς την συνενοχή σου ίσα ίσα να ξοδέψεις λίγο καλό για να ευλογήσεις την πράξη που σαν παρέκτωμα ατιμωρησίας έχει παντρέψει καλό και κακό .

Το κακό μέσα σου έχει γίνει μια καλή μα άτυχη πράξη....

Ανισος εαυτός

Μια ησυχία στο αίμα , μια ταινία βουβή με τους ήρωες να θέλουν να φωνάξουν.

Τα πρωινά σαν περίεργοι χρονισμοί και οι χαρές να διπλασιάζονται σαν τη πρώτη εντύπωση που πάντα μένει σε διαστολή στην μνήμη.



Τα ξημερώματα σου μίλησα με λόγια του καιρού , σου έφερα παραδείγματα πειστικά , σου έφτιαξα και μια συνήθεια και σύ συνήθισες μπορεί και να αγάπησες.



Στα πρώτα φώτα έμπλεξες τα πόδια σου κάλυψες τα ίχνη ,κατάργησες τον καινούριο και αστραφτερό εαυτό σου.



Στη μέση της ημέρας δεν είχες καταφέρει τίποτα , με λαιμαργία κατάστρεψες το δημιούργημά σου και ήδη χώνευες την ιδέα.



Το βράδυ ήσουν κάτι που μόλις και μετά βίας μπορούσες να θυμηθείς ή να αναγνωρίσεις, μπορεί να όμως να ήσουν ο εαυτός σου.



Πάντα υποβαλόμενος σε έναν άνισο εαυτό είδες τον διάβολο στο πρόσωπο του γείτονα

και στους δικούς σου ανθρώπους τέρατα που σου μοιάζουν.



Έφτιαξες όμως μια ιστορία σαν πρόωρη εκσπερμάτωση



...σου πάνε οι ιστορίες