Μαγικός θάνατος

Εξευμένιζε τα πλήθη με γοητεία ανήμπορου και την σοφία ηλικιωμένης γυναίκας...άπληστοι ευγενείς πρόστυχοι σκλάβοι , πόρνες πολυτελείας , ιερείς και σοφοί , πλην όμως συμπαγείς και κοινοί στο νού και στις αδυναμίες.
Κοινοί θνητοί αποθέωναν στις αγορές τον σαχλό και συγκρουόμενο μάγο απ΄τη χρυσή πόλη.
Αυτός πάντα δέσμιος στο ίδιο, εκείνο που σε κάνει νοσηρά δημιουργικό και αυτόχειρα μαζί εξαργύρωνε τη δημοσιότητα με κρασιά υψηλών βαθμών και δωμάτια κλειστά που αιχμαλωτίζουν καπνούς και στρέφουν το όπλο στον ίδιο σου το εαυτό.
Μια ματαιοδοξία υποφερτή αλλά καλά θρεμμένη ή μπορεί και το τίποτα του πλήθους που γίνοταν χειροκρότημα και βάρος που πλέει...
κάπου όλα έγιναν ένα και ούτε ο άφθονος χρυσός μπορούσε να διαβρώσει ούτε τα περισσεύματα του μυαλού να εξαγνίσουν.Ο μάγος δεν βρήκε ούτε ένα κόλπο να σκοτώσει τον εαυτό του.....

καλά παιδιά

Το όπλο εκπυρσοκρότησε τυχαία σαν αγνή και αμήχανη πρόθεση, το κακό γύρω σου γεννιέται μέσα σου.Οι φτηνιάρικες σφαίρες μπορούν και σκοτώνουν ,πρόχειρο το έγκλημα και έντιμος βίος , άλλοθι που απαλλάσουν. Οι κυρίες ντυμένες με υφάσματα που εφαρμόζουν σε σώματα με ατέλειες , άδολα σώματα που μόνο εκδικούνται.Ο κύριος οπλισμένος με ρούχα που ταιριάζουν και μια ξύλινη γλώσσα καλά διαβασμένη.Το καλό άφθονο αλλά πιστά αποταμιευμένο.

Κυρίες και Κύριοι . μικρά εγκλήματα που γλυκά σκοτώνουν κοιμίζουν με μαεστρία τον θεατή και έπειτα εξαφανίζουν το πτώμα.
Έπειτα ομολογείς την συνενοχή σου ίσα ίσα να ξοδέψεις λίγο καλό για να ευλογήσεις την πράξη που σαν παρέκτωμα ατιμωρησίας έχει παντρέψει καλό και κακό .

Το κακό μέσα σου έχει γίνει μια καλή μα άτυχη πράξη....

Ανισος εαυτός

Μια ησυχία στο αίμα , μια ταινία βουβή με τους ήρωες να θέλουν να φωνάξουν.

Τα πρωινά σαν περίεργοι χρονισμοί και οι χαρές να διπλασιάζονται σαν τη πρώτη εντύπωση που πάντα μένει σε διαστολή στην μνήμη.



Τα ξημερώματα σου μίλησα με λόγια του καιρού , σου έφερα παραδείγματα πειστικά , σου έφτιαξα και μια συνήθεια και σύ συνήθισες μπορεί και να αγάπησες.



Στα πρώτα φώτα έμπλεξες τα πόδια σου κάλυψες τα ίχνη ,κατάργησες τον καινούριο και αστραφτερό εαυτό σου.



Στη μέση της ημέρας δεν είχες καταφέρει τίποτα , με λαιμαργία κατάστρεψες το δημιούργημά σου και ήδη χώνευες την ιδέα.



Το βράδυ ήσουν κάτι που μόλις και μετά βίας μπορούσες να θυμηθείς ή να αναγνωρίσεις, μπορεί να όμως να ήσουν ο εαυτός σου.



Πάντα υποβαλόμενος σε έναν άνισο εαυτό είδες τον διάβολο στο πρόσωπο του γείτονα

και στους δικούς σου ανθρώπους τέρατα που σου μοιάζουν.



Έφτιαξες όμως μια ιστορία σαν πρόωρη εκσπερμάτωση



...σου πάνε οι ιστορίες

ποδήλατα στον ύπνο

Να κυνηγήσεις το όνειρο εξιδανικεύοντας στηρίγματα και εμπόδια

ή να πλάσεις μια ιστορία με ήρωες που χαζεύουν στον δρόμο?

Μια ιστορία σαν νουάρ γελοιογραφία με τα παιδιά να αργούν στο σχολείο.

Κάπου εκεί να πέσεις λίγο μέσα και λίγο έξω σαν σύχνότητα παρασιτική επαρχιώτικου ραδιοφωνικού σταθμού.
Άσε την κυρά να απλώσει τα ρούχα τις κόκκινες νυχτιές στην απέναντι ταράτσα

και κρύψε σκέψεις σαν γκριμάτσες πίσω από τα τσιμέντα που ψηλώνουν.

Το όνειρο με τα γυμνά ποδήλατα να τρέχουν σε διάταξη στον μακρύ αυτοκινητόδρομο έχει γίνει εφιάλτης.
Με λίγο νερό και φωτιά βρίσκεις προσανατολισμό σαν μια πρόχειρη διαμονή σε φτηνό ξενοδοχείο .


Το σχολικό ποδήλατο να γέρνει στο δέντρο σαν όνειρο που δεν βιάζεται να βγεί αληθινό.

Η Μαίρη μέσα μας.

Η Μαίρη είχε μια προθυμία θανατερή σαν τα φτηνά αναψυκτικά στο κυλικείο.

Έσμιγε πού και πού με την πραγματικότητα σαν ξάφνιασμα ερωτικό και δεν ζητούσε ποτέ τα ρέστα.


Θά λεγα χωρίς να διακινδυνεύσω ότι μιλούσε σπάνια με τον εαυτό της αφού σκορπούσε χωρίς εκπτώσεις λόγια για τον καθένα γύρω της.



Τώρα περνάει από το ίδιο σημείο χιαστί και αφήνει κάτι απ'αυτό που δεν της λείπει ποτέ.




Αφήνει δηλαδή κάτι από τον εαυτό της.



Ένα μνημείο ή σάκος του μπόξ , μια ιστορία που εύκολα απομνημονεύεται , μια γυναίκα που χαίρεσαι και λυπάσαι , μία Μαίρη.




Ίσως ένα κατασκεύασμα με φτηνα ιαπωνικά ανταλακτικά ,

αλλά υψηλή φορολογία που επιβάλλουν οι κατασκευαστές.





Με ένα χαμόγελο σαν τίτλος σε τηλεπεριοδικό .

devils and dust

ο ήλιος δεν τον έκαιγε απλά σκούραινε το δέρμα.

Τώρα ξεσπάει σε λυγμούς και τα μάτια διαστέλονται στην θέα της ευρηματικής τηλεοπτικής διαφήμισης που αναπαριστά ένα βέβαιο γεγονός.

Χωρίς να γίνεται κάποιος άλλος δωρίζει τα λεπτά του συναρμολογημένα χέρια του σε επιφάνειες και συγκινείται στις βαριές κινήσεις των γηρασμένων στις λαικές αγορές.

Και το μικρό κορίτσι στο πάρκο που μίλαγε με αντρική φωνή για πνεύματα με σάρκα και αίμα που κλαίνε όταν φύγει η νύχτα, είναι σημάδι στο σκοτάδι.

Τώρα κλαίνε και οι δυο με κείνο το τραγούδι του springsteen που μιλάει για διaβόλους και σκόνες.

No more lives

Είχε διακρίνει το καλό απ'το κακό και αποταμίευε ρευστή ζωή σε τραπεζικό ίδρυμα.
Άγιος θύμα τροχαίου στην εθνική με τεράστια χέρια και τα πέλματα πεταλωμένα.

Στην δεύτερη προσπάθεια για έναν έντιμο θάνατο , κάποιος τον είδε στα ίδια στέκια με ομόλογα δημοσίου και συναλλαγματικές.

Τα μάτια του βρεγμένα απ΄τους καπνούς του χοντρού κυλινδρικού τσιγάρου και η κοπέλα να στοιχίζει μια περιούσια.
Είχε μια σοφία αστική και καναδυό χειροκροτητές με συνάφεια τρομακτική.

Χθές ο γηρασμένος και ετοιμοθάνατος φίλος του τον επισκέφτηκε στο νοσοκομείο μετά από μια αποτυχημένη προσπάθεια αυτοκτονίας.
Ο Άγιος είχε ζήσει δύο φορές την ίδια σχεδόν πετυχημένη ζωή αλλά απέτυχε στον θάνατο.

Ο φόβος είναι τόσο δίκαιος και κυνικός.

Λόχος προσοχή !!!

Γίνεται πόρνη και νταβατζής ...καμιά φορά σε τυλίγει με ένα γαλανόλευκο πανί , τρυφερότητα με κορδόνια και παιδομάζωμα .
Ξημερώματα σαν σε τυπογραφείο με μηχανικές κινήσεις και ο ηλίθιος σε βάζει να μετράς από το ένα μέχρι το δύο.
Εξυπηρετώ την πατρίδα , γιατί πατρίδα είναι εκεί που μίσησα και με μισήσαν περισσότερο από οπουδήποτε αλλού............................

Στρογγυλός κόσμος

Ο γίγαντας στην αυλή και τα πλαστικά παιχνίδια με αρθρώσεις έχουν νού μόνο για να πιστέψουν.

Αφού σιγουρευτείς θα τεντώσεις τα χέρια ,
θα σταθείς στις μύτες ...θα πιστέψεις και σύ.

Το τέρας ήσυχα στην γωνία , γίνεται και θεός
και κάποιος άλλος που δεν είσαι εσύ.

Ο ήρωας θα παλέψει στο μισό γήπεδο για μια ερμαφρόδιτη ιδέα
και αν νικηθεί πρέπει να πιστέψει.

Θα μεταφέρει στούς ώμους τον σταυρό και ένα σπάνιο γιατρικό
με την συνταγή γραμμένη με μπογιά σε άσπρα πανιά.

Ύστερα θα στρέψει το βλέμμα στην γωνία για να δεί το τέρας που έχει καρφωθεί σαν πρόκα στο μυαλό.

όνειρα μικρά

Πλειοψηφία με ονοματεπώνυμο διαρρέει το ζήτημα
σαν τα όνειρα που βγαίνουν πάντα αληθινά
στην διάσημη βραζιλιάνικη σαπουνόπερα.
Ο προσωρινός στην μειονότητα των ισογείων ,
γιγαντώνεται σαν αμφίβιο θηλαστικό
και τρομάζει τα έντομα στον φωταγωγό.

Βλέπει και το ίδιο όνειρο κάθε φορά και ταυτίζεται με τον πρωταγωνιστή.

Έτσι λοιπόν βγαίνουν τα όνειρα αληθινά...και αν πεθάνει ο βραζιλιάνος ήρωας θα πούμε ότι λείπει σε ταξίδι.

Αναβολικά

Κάθε μέρα αύριο και χέρια αποστειρωμένα να σε μουντζώνουν.

Σομόν τσιγάρα λεπτής διαμέτρου με την διαφημιστική ταμπέλα να κάνει σκιά.

Σχολική ενδυμασία σαν αμερικανικός πλεονασμός που σε διακρίνει από τα μεταλλαγμένα πλεκτά.

Το πρόθυμο κορίτσι κολλημένο στην γραφειοκρατία σου και σε πρόσημα αρνητικά.
Τώρα τι θα συμβεί ;

θα μπείς και συ στην ουρά με τα σκοτωμένα φίδια και θα φορέσεις το σακάκι κάποιου μπαμπά ;
θα κάνεις βραχνή την φωνή σου σαν σε απολογισμό και φερμουάρ στα σκούρα ;
θα μπείς στον πλειστηριασμό και θα κορνάρεις με μανία σαν τον ναύτη που πιάνει στεριά ;

Άσε τα εγκώμια και τα χλιαρά χειροκροτήματα και κέρνα εναλλάξ τους τύπους στο μπάρ.

Η κυτταρική σου ανησυχία έχει φωνή που λέει να τα αναβάλεις όλα σήμερα
και να ζήσεις την πεπερασμένη ζωή του δήθεν ανόητου..

Φυλακή με ορθάνοιχτη πόρτα

O σημαδεμένος με τα λεπτά δάκτυλα και η διάχυση του φωτός απ΄τα κατεβασμένα ρολά.
Χωρικός από στέρεο τόπο με τους εγγεγραμένους και μή δημότες
να συμμετέχουν στην αναπαράσταση του εγκλήματος.

Τα στενά μανίκια του γόνιμου κάμπου τον ξέβρασαν σε τόπο ειδωλολατρικό , εκεί που προσκυνάς τα φώτα με τα τρία χρώματα.
Σε οδό ταχείας κυκλοφορίας διόγκωσε τα όνειρα
και στις παραθαλάσσιες εξορμήσεις φοβήθηκε το νερό.

Μπέρδεψε λίγο το δρόμο και η μνήμη του σκόνταψε σε περαστικούς με ευχέρεια λόγου
και συνήθειες σαν το γλυκό του κουταλιού.

Υπαινιγμός κατεψυγμένος που αφήνεις να εννοηθεί το αναπάντεχο.

Αγάπησε με την άγνοια της σιγουριάς και τις δύο φυλακές.
Και τα βρώμικα νερά της υπαίθρου και το καθαρό άζωτο του αστικού νερού.

Οι επισκέπτες με την πρόωρη συνταξιοδότηση θα ναι πάντα μάρτυρες κατηγορίας
και η φυλακή με την ανοιχτή πόρτα καταφύγιο από τους ελεύθερους Μοικανούς

the finger on the trigger

Ο κύριος με τα ρούχα της ημέρας και ένα όνειρο παραπάνω ή
μια απόπειρα ανθρωποθυσίας.

Τα σημάδια αλλεργικά οδηγούν στην μυθική ταφή.

Ο σοφός με τα ασημικά στο χέρι θα σου πεί τι σκότωσες για να ζήσεις μια στροφή παραπάνω.

Και συ που δεν τραβάς για την νίκη , με το χέρι στην σκανδάλη
όπλιζες κατσαρολικά και πλαστικές κορδέλες.

Και οι χάρτες με την τεθλασμένη πορεία σε πάνε στα βάθη του κόκκινου πηγαδιού
εκεί που οι φωνές επιστρέφουν.

Μέσα σου έχεις κάνει χώρο ημικυκλικό με τα πτώματα ,
για να θυμάσαι πόσες φορές σκότωσες τον εαυτό σου.

Η ψυχή του δώματος

'Eστριψε το κέρμα που περίσεψε , αφού του φτάσαν τη φορά αυτή τα ψιλά για το εισητήριο.

Εκείνο το χάλκινο νόμισμα απ'τη τούρτα που φουσκώνει τις γιορτές.
Μίσθωσε άνθρωπο δικό του να πετάξει την σκόνη χωρίς οσμή στα μάτια του έξω κόσμου που μεγαλώνει.

Τα κέρματα έχουν ψυχή πάντα πίστευε

Άφθονη αιθανόλη και κάμποσο διοξείδιο του άνθρακα
και ο υγρός τοίχος να βάζει τα κλάματα και τα πόδια στα δύσκολα.

Ο τοίχος έχει ψυχή πάντα πίστευε

Τα όνειρα εδώ γύρω και η γυναίκα που θα σ'αγαπήσει επίσης.
Στο συρτάρι ο κρυμμένος θησαυρός με τα ναύλα για το ταξίδι στις όμορφες καμπυλόγραμμες χώρες.

Τα χαρτονομίσματα δεν έχουν ψυχή ,
σκέφτηκε

και έκλεισε την πόρτα του άδειου ψυγείου.

Στο Γιατρό

Ο γιατρός σημείωνε τη θεραπεία στο τετράδιο συνταγών της μαμάς.

Υποταγμένος στα αυστηρώς τοποθετημένα διακοσμητικά του γραφείου
και στην θορυβώδη αρχιτεκτονική του δωματίου.

Ήχος και τόνος ραδιοφωνικός , μπλέ και κόκκινα στυλό , "μελλοθάνατοι" με θαθμούς.

Δέρμα λευκό , ημίγλυκα γυαλιά και οι γραμμές πάντα βουίζουν.
Άριστος στο είδος αλλά και σε άλλα είδη.

Σαφείς οι οδηγίες στους μαθητευόμενους αρρώστους.
Έγχρωμα ρούχα , μπόλικες συναναστροφές και επαφές με μισή καρδιά για ξόδεμα πάντα
και δουλειές που δεν λερώνουν τα χέρια.

Έχεις κάνει χόμπι τους ανθρώπους γιατρέ και θα ζήσεις μια αιώνια ζωή.

Να ζήσω να σε θυμάμαι?

Εχθρός προ των τειχών

Έσφιξε τα χέρια σε γροθιά και με παραμιλητό μικρού παιδιού που σιχάθηκε τα παιχνίδια
στάθηκε όρθιος στο κέντρο.

Αλλοίωσε τη φωνή του και έγνεψε με κάτι σαν σινιάλο οδηγού που παραχωρεί προτεραιότητα.

Αυτοάμυνα με όπλα και τα προβλεπόμενα ρούχα να στενεύουν.

Στο θολό τζάμι το φως του δωματίου έδειχνε τον εχθρό.
Μια φιγούρα γνώριμη με κείνο το σκονισμένο καρό πουκάμισο
ίσα που ακουμπάει στο αδύναμο κορμί.

Με δόντια ιδρωμένα ο ένστολος τύπος έσβησε το φώς
και ένας παράξενος αποχωρισμός με τον αντίπαλο.
Εχθρός παράδοξος ,
μια νάυλον κατάσταση που δεν ξεχωρίζεις χαμένους και κερδισμένους.

πρωτανταγωνιστής

Το σενάριο είχε σκηνές που σοκάρουν , ενδιάμεσες πλοκές και συγκρούσεις
αλλά η γκόμενα στο τέλος πήγαινε με τον πρωταγωνιστή.
Ο συγγραφέας με την ιδιοτροπία στα μάτια,
θέλησε με μια πλαστική τυχαιότητα να σκοτώσει σε τροχαίο τον πρώτο ανδρικό ,
χρήζοντας δευτερότριτους τύπους σε σημεία αναφοράς.

Η ταινία είχε χάσει τον ήρωα και η γκόμενα μοίραζε την τράπουλα από δώ και από κεί.

Μετέπειτα δοκιμές και ευκόλως εννούμενα πειράματα με την γυναίκα σε πρώτο ρόλο και τους μνηστήρες ταλαντούχους ηθοποιούς, και άλλα πολλά, όλα άφηναν την αίσθηση του ανικανοποίητου στον έντρομο πλέον συγγραφέα.

Με φωνή που τρέμει σαν φλυτζάνι με καφέ αποφάσισε να πει απλά μόνο την ιστορία ,
να κοιμήθει και με την γκόμενα....

"Jesus was the only son"

Ο Χριστός ξανασταυρώνεται για να γίνει κουβέντα.

Πλασιέ κύρηκες , κάτι σαν δικοί μας άνθρωποι, θα που το τραγούδι και μια ιδέα.

Ταινίες μικρού μήκους με πρώτους ρόλους παντού,
κομπάρσοι που γίνονται πρωταγωνιστές γιατί μάθαν το ποίημα.
Μαχαίρια που ακονίζονται για αρχέτυπα και ταξίδια σε πρωτεύουσες πόλεις.

Ένας διαχωρισμός που καταστέλλεται και γίνεται ένα.

Σπαθιά κρεμασμένα σε ζώνες κυριαρχικές ,
μυστικά του βάλτου γραμμένα σε συναλλαγματικές

και το όμορφο κορίτσι έχει μια μόνο επιλογή.

Θα κρατήσω τον ρόλο μου και ας μην ηρωποιηθώ

Εδώ γύρω είναι ο ήρωάς μου και είναι άοπλος.