Λίγος μύθος

Μια απόπειρα σκέψης ή το χρώμα στη κουρτίνα , έστω ένα ρούχο να ταιριάζει με τα παπούτσια ή ο κοινόχρηστος χώρος στις πολυκατοικίες...
Σαν γεύμα ελαφρύ ΄τερατώνεις' τις βουλημίες σου και σου ανοίγει η όρεξη ή μήπως το παραμύθι σου υστερεί στην διακόσμηση?
Άλλες φορές όρθιος και λογικός καταριέσαι το φυσικό σαν αυτονόητο και το αυτονόητο επίσης ή μήπως ξέρεις το τέλος της ιστορίας?
Τώρα στρογγυλά και τετράγωνα πράγματα σκουριάζουν σαν παιχνίδια στα χέρια σου, σου μένει όμως μια παραλληλόγραμμη ιδέα για να τα βάζεις με τον εαυτό σου.
Και αν αλλάξαν τα παιχνίδια και οι ιδέες, σου μένει μια συνήθεια ή ένα ένστικτο ή μήπως το παραμύθι μέσα σου.
Μια απόπειρα σκέψης ή το φτηνό αναψυκτικό, έστω ένας τυχερός αριθμός να ταιριάζει με μια πρόληψη ή μια στάση στο μετρό. Και τα ήσυχα βράδια είναι φασαρίες μέσα σου και φθόγγοι στο λαιμό.

Παραμυθιάζεσαι ώσπου να πιστέψεις σε μια ιδέα...

Η Νεκρολογία

Ο ήρωας είχε πέντε λεπτά και μια χούφτα κέρματα , ένα σχέδιο παιδικό σαν τους ένθετους στις εφημερίδες χάρτες.
Ένα γέρικο συναπάντημα σαν παλιά φιλία και στο φαστφουντάδικο το γραφείο τελετών.

Το πλήθος να θυμίζει κάτι που υπάρχει ανάμεσα...κάτι μισό και ταλαιπωρημένο από το περπάτημα.
Μισός και σύ με μια τύχη στο χέρι και τα λιμνάζοντα νερά να ανεβάζουν τη στάθμη τους.Το τηλέφωνο χτυπάει έξι φορές και περιμένεις η κλήση να προωθηθεί σαν κέρμα που γλιστράει στο κενό.
Και πώς μπορείς να ξέρεις ότι πέθανες προχθές αφού ακούς τα χέρια σου στα χέρια της και βλέπεις τη φωνή της πληθυντική να ομορφαίνει τον θυμό σου.

Δεύτερα λόγια στο δρόμο και ανάστροφες επιθυμίες ή σημεία του καιρού που βρέχει συνέχεια μέσα μας?Και που να ξέρει μια άλλη αλήθεια να πει άλλο ψέμα ή μια άλλη αλήθεια.

Μια Χαρά και δυο χαρές....

far away so close

Θαυμάσια επιλογή λέξεων, καθαρές αναπνοές
υποβολή στο δυνατό
το αυτοκόλλητο στο στέρνο και μια ήσυχη γωνιά για να πεθάνεις.

Τα γέλια πολαπλασιάζονται σαν τη διατροφή που υπόσχεται απολαύσεις και τηλεοπτική προβολή.
Γήινα πράγματα αλλά και κάθετες γραμμές, που σβήνουν όμως όταν σφίγγεις τα χέρια σε γροθιά.
Τώρα δεν λες την προσευχή ,απλά αδυνατίζεις το μυαλό σου για να εισπράξεις κάτι παραπάνω.

Ή απλά κανεις το σταυρό σου και τα πόδια σου βουλιάζουν στη λίμνη.

Όσο και αν κάνει , ταιριάζεις με το λάθος σου και γεμίζεις το ψυγείο με άχρηστες πρωτείνες και πολύχρωμα ζυμαρικά.
Δεν εξοργίζεσαι ίσως αμήχανα κοιτάζεις το μπόι σου που ψηλώνει και σε τρομάζει η θέα από ψηλά.

Γερνάς σαν αστείο και μιλάς στο σκύλο σου γιατί δεν θα πάρεις απάντηση ποτέ.

Όμορφα πράγματα ή αυτοάμυνα τελικά!

αστυπαλιά το οχτώ

Πλάγια βήματα αργά να μην λερώσεις το πάτωμα και στο καθιστικό συμμετοχή στα κοινά και αλλιώτικα.
Το άρωμα στο λαιμό που μένει και η φωνή που τσιρίζει επιρρήματα όλα γίναν μηνύματα στο τελευταίο σκοτάδι της ημέρας.

Ο εξειδικευμένος γιατρός να συνταγογραφεί το ισχυρό εντομοκτόνο που δεν ξορκίζει το κακό και συ να μην μπορείς να σταθείς στην καρέκλα.

Γραφομηχανές που παίζουν μουσική ηλίθια πράγματα στην θέση τους και στου μουγγού την πόρτα να μετράς ένα και δύο μηδέν.

Το κάστρο σού πεσε μακριά τούτη τη φορά και στις στοές ξεδιπλώνεις το ταλέντο σου.Το ταξίδι μακρύ αλλά ελπίζεις να φτάσεις στη μέση με τα καλοκαιρινά αναλγητικά που ίσως να χουν λείξει στην εποχή που σκορπάει τα φύλα της .
Η αμφιβολία είναι η χειρότερη βεβαιότητα και στο καράβι υπερβάλλει η ξανθιά πρωταγωνίστρια..ίσως και να μην ξέρει να θυμάται!.

Κάποια φιλούσε υπέροχα αλλά πού είναι ο άσσος σπαθί?

κάπου στην άκρη

Δεν κατάφερα να μείνω στην άκρη έτσι απόμερα και προκλητικά με ένα νεύμα που ταιριάζει σε αυτούς που ερωτεύονται επιθυμίες.



Με ένα σχόλιο συκοφαντικό να κερδίσουν την ομολογία σου



αλλά να υποκριθούν τους άκαιρους πανυγυρισμούς σαν να αναγνωρίζουν συντρίμμια του εαυτού τους.



εντάξει δεν θα μάθω ποτέ να κερδίζω γιατί φοβάμαι τις φασαρίες και τις γιορτές.



Μπορεί και να συνηθίζω εύκολα κάποιο πάθος που γεννάει παντού τα αυγά του

και γιγαντώνεται για να τρομάξει τους γύρω σαν να αγοράζεις χρόνο και να δέσεις τα χέρια στις άδειες τσέπες.



Άγια τα μέσα για το σκοπό που δείχνει σατανικός ...διαβολικά μέσα μόνο.



Και πώς να γίνεις φανατικός αφού δείχνεις τόσο δυνατός που κρύβεις φόβους και αδυναμίες σένα κακόγουστο αστείο , σε μια πρωτόγονη ιστορία τόσο αληθινή

ή σένα τσιγάρο που φτιάχνεις ήρεμα στην άκρη.