Τετάρτη, Νοεμβρίου 26, 2008

Λίγος μύθος

Μια απόπειρα σκέψης ή το χρώμα στη κουρτίνα , έστω ένα ρούχο να ταιριάζει με τα παπούτσια ή ο κοινόχρηστος χώρος στις πολυκατοικίες...
Σαν γεύμα ελαφρύ ΄τερατώνεις' τις βουλημίες σου και σου ανοίγει η όρεξη ή μήπως το παραμύθι σου υστερεί στην διακόσμηση?
Άλλες φορές όρθιος και λογικός καταριέσαι το φυσικό σαν αυτονόητο και το αυτονόητο επίσης ή μήπως ξέρεις το τέλος της ιστορίας?
Τώρα στρογγυλά και τετράγωνα πράγματα σκουριάζουν σαν παιχνίδια στα χέρια σου, σου μένει όμως μια παραλληλόγραμμη ιδέα για να τα βάζεις με τον εαυτό σου.
Και αν αλλάξαν τα παιχνίδια και οι ιδέες, σου μένει μια συνήθεια ή ένα ένστικτο ή μήπως το παραμύθι μέσα σου.
Μια απόπειρα σκέψης ή το φτηνό αναψυκτικό, έστω ένας τυχερός αριθμός να ταιριάζει με μια πρόληψη ή μια στάση στο μετρό. Και τα ήσυχα βράδια είναι φασαρίες μέσα σου και φθόγγοι στο λαιμό.

Παραμυθιάζεσαι ώσπου να πιστέψεις σε μια ιδέα...

4 σχόλια:

TiTaNiA είπε...

Να βάλεις τις σκέψεις σου forward...?

'Η να αναμασηθεί η ρουτινά μιας ζωής σε πράξεις καθημερινής βουλιμικής "αν-ο-ιας"...?

Και να πιστέψεις σε τί...?

Για να συμβεί αυτό πρέπει να πιστέψεις στα... "παραμύθια"...

Καλό σου Ξημέρωμα

Stardustia είπε...

καλησπέρα, lust-time, πάντοτε θα με μαγεύουν οι "φασαρίες" που γεννιούνται μέσα σου τα ήσυχα βράδυα και αυτοί οι υπέροχοι φθόγγοι στο λαιμό...

επανήλθες για τα καλά βλέπω,
πολύ χαίρομαι.

markos-the-gnostic είπε...

δλδ εννοείς ότι η πίστη σε μια ιδέα δεν είναι παραμύθιασμα...

lust-time είπε...

titania:να πιστέψεις στα παραμύθια και με λυπημένο τέλος.

σταρ: τα σχόλιά σου απαραίτητα

μάρκο:εκεί τελειώνει το παραμύθι αφού έχουν πεθάνει οι ήρωες σου