Στάθηκε στο κέντρο του κύκλου γιατί δεν μπορούσε να μείνει στην άκρη.
Φόρεσε κάτι γουστόζικα ρούχα μιας τελευταίας μόδας και ψήλωσε κάποιους πόντους από τους πρόσθετους πάτους στα παπούτσια.
Ήταν πλέον στο επίκεντρο και τα σημεία του κύκλου πάλλονταν με αποκριάτικο ρυθμό.
Αισθητική και αναισθησία μαζί, οι κυκλικές ακτίνες μεγάλωναν και μίκραιναν ακανόνιστα και το κέντρο έχασε τον προσανατολισμό του.
Και πως μπορείς τώρα χωρίς ίσες αποστάσεις, δίχως τη φωνή της χορωδίας σου να σε αγκαλιάζει?
Σε ποιό κέντρο να σταθείς?
Πώς και πού να σε θαυμάσουν?
Με τις κοφτερές σου γόβες κλωτσάς το κύκλο να φτιάξεις γωνίες...θέλεις να μείνεις ήσυχα κάπου στην άκρη,
μα ο κύκλος δεν γίνεται τετράγωνο
ο κύκλος γίνεται ευθεία γραμμή, στέκεσαι και ισορροπείς με βία.
Άσε με στην γωνιά μου ,ήρθε η ώρα να σε θαυμάσω
Τετάρτη, Φεβρουαρίου 17, 2010
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
5 σχόλια:
σχεδόν ζήλεψα αυτό το κείμενο!
συν-κίνηση μου δημιουργήθηκε..
σσ.Πάντως, παρ'ότι αναρωτήθηκες, με είδες τελικά απο εκεί βαθειά που σε βρήκα θαμμένο..στις ρίζες σου.
:)
kaita7katsikakia:Τώρα εξηγούνται όλα...περίεργοι καιροι μην χάνεσαι
οι γόβες θα είναι στιλέτο;
κλωτσας τον κυκλο και φτιαχνεις γωνιες.
κατι που χρονια πριν ακατορθωτο εμοιαζε.
marko: καλά ακονισμένες...
αλις: μήπως και τώρα ακατορθωτο μοιάζει?
Δημοσίευση σχολίου