Τετάρτη, Δεκεμβρίου 15, 2010

therapy 11

Πολλές μέρες, χρυσές από την λάμψη του όπλου, κάτι λαθραία κοσμήματα να λάμπουν στο πάτωμα από το ηλιόλουστο ξημέρωμα της δωδέκατης μέρας.

Ήταν τα εγκαίνια της δωδέκατης ημέρας από τις 11 ημέρες που έγιναν μήνες.

Στους λόφους λένε γεννιέται σιγά σιγά μια πόλη για να βλέπεις τη πόλη και ίσως διακρίνεις μετά από κάποιες μέρες και το σπίτι της.

Εκεί ψηλά , το κακό που σε ανταμώνει γίνεται κάτι ιερό που πρέπει να θυμάσαι για να το ξεχάσεις μετά στα πεδινά. Και ξαφνικά βλέπεις από μύρια μέτρα τον γέρικο καπνό από το τσιγάρο της και τη σκιά ενός δυνατού άντρα.

Μετα βίας διακρίνεις και κάποια σκόρπια λόγια από τα λίγα ρούχα τους , έπειτα ξεγελιέσαι και θυμάσαι. Ο θάνατος της μνήμης που προσμένεις είναι οι 11 μέρες που είσαι αναγκασμένος να θυμάσαι για να μην τρελαθείς. . Σου έκανε καλό ο λόφος αλλά βαρέθηκες τη παρέα του σοφού και το χαζό πεταλωμένο άλογό του.
Στο βουνό είδες απλά την ευθεία γραμμή , μια μέτρια θέα στη θάλασσα κάθε 11 μέρες , ίσως είδες και αυτήν με το κακόμοιρο πλάι της...Όσο χρυσάφι και αν σου δώσει ο σοφός , όση αρσενική διάθεση σου προσδώσει το καυλωμένο θηλαστικό του, δεν θα πάψεις να θυμάσαι τις 11 μέρες ούτε τις 53 ...

Φοβάσαι να θυμηθείς δεν θες να ξεπεράσεις....

8 σχόλια:

markos-the-gnostic είπε...

11 αινίγματα για μας ε;
χρόνια πολλά

lust-time είπε...

marko: χρονια πολλά..κάπως έτσι και για μένα!

kaita7katsikakia είπε...

Πρόσφαστα ένοιωσα βαθειά τον φόβο να "θυμηθώ"..
χαιρετώ!

kaita7katsikakia

lust-time είπε...

kaita7katsikakia:χαιρετώ...

kaita7katsikakia είπε...

πού είσαι αγαπητέ? εύχομαι όλα νάναι καλά!

Ανώνυμος είπε...

Άλλος φόβος αυτός που έχουμε όλοι..Θεέ μου...ο φόβος των αναμνήσεων...πολύ ωραίο!! :-)

Cheemba είπε...

γραψε μαλακα! μην φοβασαι!

Unknown είπε...


thank you

سعودي اوتو