Παρασκευή, Ιουνίου 09, 2006

"Ανω θρώσκω"

Αυτός ο τύπος αποφάσισε μια τυχαία μέρα της ζωής του να αυτοσχεδιάσει.Ψυχολόγος στην ιδιότητά του, καλοθρεμμένος και μεγαλωμένος στην Αμερική μας,θέλησε να δει τον κόσμο ανάποδα.

Αυτή δεν είναι ερώτηση, αυτό είναι ερωτηματικό!Βλέπουμε τελικά τη πραγματική διάσταση των πραγμάτων όταν κάνουμε χρήση της λανθάνουσας αίσθησης της όρασης;Κατα πόσο, όταν ανοίγουμε τα μάτια μας , η δυνατότητα είναι υποταγμένη στη πραγματικότητα και αντίστροφα;

Αυτός ο τύπος με εμφανή έφεση στην πρωτοτυπία έφτιαξε και κατέριψε ταυτόχρονα ένα μύθο.Τοποθετώντας έναν σπάνιας κατασκευής φακό ανεστραμμένων ειδώλων στο ένα μάτι και καλύπτοντας με ένα σκοτεινό πανί το άλλο,βίωσε για μερικά λεπτά τη μαγεία μιας ανάστροφης πραγματικότητας.Η Ιστορία συνεχίζεται χωρίς να κουράζει αλλά να εκπλήσσει.

Ο ανθρώπινος εγκέφαλος προστάζει με αιρετικό πολλές φορές τρόπο τι πρέπει και πως πρέπει να δούμε.Ως γνωστόν,βλέπουμε αντικείμενα , τα είδωλα των οποίων καθρεφτίζονται ανάποδα στο πίσω μέρος του ματιού,στον διάσημο αμφιβληστροειδή χιτώνα.Ο εγκέφαλος εξαιρετικά προσαρμοσμένος στις εξωτερικές παραστάσεις που εμείς παρατηρούμε, δίνει τη μαγική εντολή και ξαναναποδογυρίζει τα είδωλα ώστε να τα δούμε στην κανονική τους διάσταση.

Ο "ανάποδος" τύπος αφαιρώντας το φακό, συνέχισε να ζει στην ανεστραμένη πραγματικότητα που ο ίδιος είχε δημιουργήσει!Ηταν όντως διαβολικό.Ο εγκέφαλος είχε αυτοματοποιημένα προσαρμοστεί στις συνθήκες της αναποδογυρισμένης πραγματικότητας και έδινε σαφείς διαταγές να συνεχίζει να βλέπει ανάποδα.Σε λίγα λεπτά ο εγκέφαλος ξαναπροσαρμόστηκε στα νέα δεδομένα της κανονικής πραγματικότητας και επέτρεψε τη θέα των πραγμάτων στην σωστή τους διάσταση.

Εχουμε αναρωτηθεί άραγε γιατί βλέπουμε τα πράγματα σαν καθορισμένης μορφής επιφάνειες;Γιατί δεν βλέπουμε τα επιμέρους συστατικά στοιχεία απο τα οποία αποτελούνται;

Θα βιώναμε έτσι μια ετοιμοθάνατη πραγματικότητα.Μία μάζα εκατομμυρίων άναρχων μικροσωματιδίων ακανόνιστης μορφής, έναν χυλό ενέργειας.Η περιορισμένων δυνατοτήτων αίσθηση της όρασης είναι αυστηρά υποταγμένη σε αυτό που ο ανθρώπινος νους προστάζει.Μόνοι μας γεννάμε και σκοτώνουμε δυνάμεις με την ίδια συχνότητα και την ίδια ισχύ γιατί θέλουμε να ισοροπήσουμε στον ψεύτικο κόσμο των αισθήσεων.Τόσο ανισόρροποι είμεθα!

Σήμερα δεν θα πιώ σταγόνα

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Με λίγο αλκοόλ βλέπεις την πραγματικότητα όπως την θέλεις!

Ανώνυμος είπε...

Στην πραγματικότητα,μάλλον δεν μπορούμε πραγματικά να γνωρίζουμε καν την πραγματικότητα! Ακόμα και όταν γράφουμε πραγματείες για πράγματα που πιστεύουμε οτι πραγματικά γνωρίζουμε...

Και τα φτερά του ο Κόρακας ποτέ δεν ξανανοίγει, εκεί ακόμα
Κάθεται χωρίς σκοπό να φύγει, πάνω απ' την πόρτα, στης Παλλάδας την
πάλλευκη την προτομή.
Και τ' απλανή του μάτια ολόιδια μοιάζουν με κάποιου δαίμονα ονειρευτή.
Κι όπως το φως της λάμπας πάνω του χύνεται από ψηλά, στο πάτωμα
απλώνεται η μαύρη του σκιά.
Κι από τα βάθη αυτής της κυματίζουσας σκιάς ν' ανυψωθεί η ψυχή μου
δεν θα μπορέσει - Ποτέ πια