Υπεραστικές φαντασιοπληξίες από σάκους που φεύγουν , υποθαλάσσιες συμφορήσεις ,
κίτρινο φόντο στην πόλη που αντλεί δύναμη απ΄το καλοκαίρι.
Σκισμένη τέντα σα φυλαχτό , κάγκελα στη περίμετρο , με το φως της απέναντι τηλεόρασης
να επιταχύνει τις αλκοολικές ανησυχίες.
Εγώ τώρα μαθαίνω να "αγαπάω".
Ο θόρυβος που τελειώνει με κρατάει ακόμα εδώ.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
7 σχόλια:
Μαθαίνεις εύκολα;
δε σε λένε ΜΑΡΙΑ:ΔΎΣΚΟΛΑ σαν παιδί
Τα παιδια μαθαίνουν εύκολα
Στάζει πυκνό το δάκρυ της και θέρος και χειμώνα,
σαν το φαρμάκι ολόπικρο, καθάριο σαν κρυστάλλι,
φύτρο στα βράχια πουθενά τριγύρω της δεν θάλλει
και τα κοράκι’ απαίσια πετούν και κρώζουν μόνα.
Οι δύσκολοι καιροί των μεθυσμένων μυνημάτων ήρθαν. Το αλκοόλ ρέει άφθονο και το μυαλό μας κάθε μέρα ποιό θολό. Στην ταράτσα του Αιγαίου πέφτουν οι μάσκες και ξεγυμνωνώμαστε μπροστά στα άγονα γυναικεία πλήθη. Έτσι γιατί γουστάρουμε να πετάμε σαν κοράκια και να κρώζουμε μόνοι. NERO
GERRYLEE:Κόρακα είσαι ακόμα εδώ!
ΝΕRO:Μία και σήμερα..........
Δημοσίευση σχολίου